Ölmeden Önce Yazmak İstedim

Sevgili okurum, canım;

Biliyorsun ben ilk defa bu tarz bir metin yazıyorum. Bugüne kadar yazmaya değer bulduğum fikirlerim hep vardı fakat hislerim hiç olmamıştı. İlk defa güvendiğim hislerin beni yarı yolda bırakmaması dileğiyle...

Aşkım;

Keşke bu sevdadan payıma seni özlemek yerine sana sarılmak düşseydi. Zor olduğunu biliyorum fakat sadece bana mı zor bilemiyorum. Sabahım değişti, akşamın değişti; öğlenler zaten benim için yoktu. Başta anlayamasam da ben tamamen değiştim. Vazgeçmediğim üslubum değişince, genetik metinlerim sağcı romanlarına dönüşünce anladım bunu. 

Beklediğimi biliyorsun, beklemekten vazgeçmeyeceğimi değil.

Hayatımı yazdım, felsefeyi yazdım, bilimi yazdım, trajediyi yazdım...

Bir gün seni yazacağımı ve aşktan bahsedebileceğimi aklımın ucundan dahi geçiremezdim.

Aşkı yok sayıp cinsel arzu olarak değerlendiren Freud'tum. Şimdi ise farkında olmadan ölüme sürüklenen Ophelia.

Ve şimdi Dünya, bir kız çocuğunu kaybediyor,

Deliliği aşk sanılmış,

Ölümü kader yazılmış bir şiir gibi.

Eğer hayattaki hiçbir anım bu aşk kadar keskin olmayacaksa, Tanrı şimdi alsın canımı. Çünkü ne fazlası gerekli, ne mümkün.

Seninle aynı fikirde değil, aynı zaman diliminde olmak isterdim. Ne fikrimlesin, ne zamanımlasın. Bilemiyorum...

Ben yaşarken olsun bari ne olacaksa...

Hala elim gitmiyor üç öpücük kondurduğum kartpostala.

Aşkından ağlayan Harun komiser gibi, "Ben seninle mutsuzluğa da varım." diyen Savcı Esra gibiyim. Kısacası, 

SEVİYORUM MERKEZ, SEVİYORUM!

Hayatta ne kadar kıymetim var bilemem ama bizden farklı olana yalvaracak kadar kıymetsizmişim. Arkamda muazzam felaketler bırakmak istemiyorum. Seni sadece rüya olarak hatırlamak istemiyorum. Her şeyi düzeltmeye kalkışmak nasıl da yok ediyor dünyamızı.

Biliyor musun? Seninle ilgili olan hiçbir şey bitmesin istiyorum. 

Konuşmalarımız bitmesin,

İnancımız bitmesin,

Aşkımız bitmesin,

Bu satırlar asla sona ermesin...

Zhao, ayakkabılarını kapımın önünde görmek istiyorum.

Çünkü bu, gelip gitmeyi değil,

Kalıp gitmemeyi anlatır bana...

For English press 7. JUST KİDDİNG!

.

.

.

I Wanted to Write Before I Die

Dear reader, my dear;

You know, this is the first time I write something like this. Until now, I always had thoughts worth writing about, but never feelings. For the first time, I hope these feelings I trust won’t abandon me halfway...

My love;

I wish it had been mine to hug you instead of just longing for you in this passion. I know it’s hard, but I don’t know if it’s only hard for me. My mornings changed, my evenings changed; afternoons didn’t even exist for me.

Though I couldn’t understand it at first, I completely changed. When my unyielding tone changed, when my genetic texts turned into right-wing novels, I realized it.

You know I’m waiting, but not that I won't give up waiting.

I wrote my life, I wrote philosophy, I wrote science, I wrote tragedy...

I could never have imagined that one day I would write about you and speak of love.

I was Freud, who denied love and reduced it to mere sexual desire.

Now, unknowingly, I am Ophelia, drifting toward death.

And now the world is losing a little girl,

Madness mistaken for love,

Death written as fate, like a poem.

If no moment in my life will ever be as sharp as this love, then God, take my life now. Because nothing more is needed, nor possible.

I wish we were in the same time frame, not in the same opinion. Neither your thoughts nor your time are mine. I don’t know...

At least let it be while I’m alive, whatever happens...

My hand still won’t touch the letter which is I kissed three times.

Like Detective Harun who cries for your love,

Like Prosecutor Esra who says, “I am with you even in misery,”

In short,

I LOVE YOU, LOVE YOU!

I don’t know how much I matter in life, but I am so worthless that I would beg those different from us.

I don’t want to leave a huge disaster behind me.

I don’t want to remember you only as a dream.

How trying to fix everything destroys our world.

You know what? I want nothing related to you to end.

Our conversations not to end,

Our faith not to end,

Our love not to end,

These lines never to cease...

Zhao, I want to see your shoes in front of my door.

Because to me, that means not coming and going,

But staying and not leaving...